Wyjście czujnika stężenia osadu przemysłowego 4-20 mA

Wstęp

W sieciCzujniki ciał stałych zawieszonychdo pomiaru on-line światła rozproszonego zawieszonego w stopniu wytwarzania nieprzezroczystej cieczy nierozpuszczalnej w cząstkach stałych

Przez organizm i umożliwia ilościowe określenie poziomu pyłu zawieszonego. Może być szeroko stosowany w stacjonarnych pomiarach mętności, w elektrowniach i w czystej wodzie.

zakłady, oczyszczalnie ścieków, zakłady produkujące napoje, działy ochrony środowiska, przemysł wodno-kanalizacyjny, przemysł winiarski i przemysł farmaceutyczny,

wydziały zapobiegania epidemiom, szpitale i inne oddziały.

Cechy

1. Sprawdzaj i czyść okna co miesiąc za pomocą automatycznej szczotki czyszczącej. Szczotkuj okna co pół godziny.

2. Zastosowanie szkła szafirowego zapewnia łatwą konserwację. Podczas czyszczenia nie musisz martwić się o zużycie powierzchni okna.

3. Kompaktowe, nie wymagające dużo miejsca do instalacji, wystarczy je po prostu włożyć i można dokończyć instalację.

4. Możliwość wykonywania pomiarów ciągłych. Wbudowane wyjście analogowe 4~20 mA umożliwia przesyłanie danych do różnych maszyn w zależności od potrzeb.

Indeksy techniczne

Czym jest całkowita zawiesina stała (TSS)?

Całkowita zawiesina, jako pomiar masy, podawane są w miligramach ciał stałych na litr wody (mg/l) 18. Zawiesinę osadową mierzy się również w mg/l 36. Najbardziej dokładną metodą określania całkowitej zawiesiny całkowitej jest przefiltrowanie i zważenie próbki wody 44. Często jest to czasochłonne i trudne do dokładnego zmierzenia ze względu na wymaganą precyzję i potencjalne ryzyko błędu wynikające z filtra włóknistego 44.

Ciała stałe w wodzie występują w stanie rzeczywistym lub zawieszone. Zawiesina pozostaje w zawiesinie, ponieważ jest mała i lekka. Turbulencje spowodowane działaniem wiatru i fal w wodzie spiętrzonej lub ruchem płynącej wody pomagają utrzymać cząstki w zawiesinie. Gdy turbulencje maleją, grube ciała stałe szybko opadają z wody. Bardzo małe cząstki mogą jednak mieć właściwości koloidalne i pozostawać w zawiesinie przez długi czas, nawet w całkowicie nieruchomej wodzie.

Rozróżnienie między substancjami zawieszonymi a rozpuszczonymi jest w pewnym stopniu arbitralne. W praktyce, konwencjonalną metodą oddzielania substancji rozpuszczonych od zawieszonych jest filtracja wody przez filtr z włókna szklanego o otworach 2 μ. Substancje rozpuszczone przechodzą przez filtr, a zawiesiny pozostają na filtrze.