DDG-10.0 Przemysłowy czujnik przewodności

1. Stała elektrody: 10,0
2. Wytrzymałość na ściskanie: 0,6 MPa
3. Zakres pomiaru: 0-20mS/cm
4. Połączenie: Instalacja z gwintem 1/2 lub 3/4
5. Materiał: polisulfon
6. Zastosowanie: Przemysł uzdatniania wody

Przewodnośćjest miarą zdolności wody do przepuszczania przepływu prądu elektrycznego. Zdolność ta jest bezpośrednio związana ze stężeniem jonów w wodzie 1. Te przewodzące jony pochodzą z rozpuszczonych soli i materiałów nieorganicznych, takich jak zasady, chlorki, siarczki i związki węglanowe 3. Związki, które rozpuszczają się w jony, są również znane jako elektrolity 40. Im więcej jonów jest obecnych, tym wyższa jest przewodność wody. Podobnie, im mniej jonów znajduje się w wodzie, tym jest ona mniej przewodząca. Woda destylowana lub dejonizowana może działać jako izolator ze względu na bardzo niską (jeśli nie pomijalną) wartość przewodności 2. Woda morska z drugiej strony ma bardzo wysoką przewodność.

Jony przewodzą prąd elektryczny ze względu na ich ładunki dodatnie i ujemne 1. Gdy elektrolity rozpuszczają się w wodzie, dzielą się na cząstki naładowane dodatnio (kation) i ujemnie (anion). Gdy rozpuszczone substancje dzielą się w wodzie, stężenia każdego ładunku dodatniego i ujemnego pozostają równe. Oznacza to, że chociaż przewodnictwo wody wzrasta wraz z dodawanymi jonami, pozostaje ona elektrycznie obojętna 2

Przewodność/Rezystywnośćjest szeroko stosowanym parametrem analitycznym do analizy czystości wody, monitorowania odwróconej osmozy, procedur czyszczenia, kontroli procesów chemicznych i w ściekach przemysłowych. Niezawodne wyniki dla tych zróżnicowanych zastosowań zależą od wyboru odpowiedniego czujnika przewodnictwa. Nasz bezpłatny przewodnik jest kompleksowym narzędziem referencyjnym i szkoleniowym opartym na dziesięcioleciach wiodącej pozycji w branży w tym pomiarze.

Przewodność to zdolność materiału do przewodzenia prądu elektrycznego. Zasada, według której przyrządy mierzą przewodność, jest prosta — w próbce umieszcza się dwie płytki, do płytek przykłada się potencjał (zwykle napięcie sinusoidalne), a następnie mierzy się prąd przepływający przez roztwór.